رنگیست دگر این روز، از شوق کلامی نیست
گر من بروم زین ره ، چشم نگرانی نیست
عمریست در این برزخ چشمم به در است اما
ما را به بهشت تو افسوس که راهی نیست
هرچند فلک سبز است، داس مه نو آنجاست
این مزرعه محروق ، سودش به جزآهی نیست
سرگشته و حیرانم از این غم بی پایان
رنجی دگرم افزا گر عشق و کلامی نیست
آینه ی رسوایی بر دست نگه دارم
از این غم و تنهایی گر راه فراری نیست
این قصه تکراری تا کی بنویسم من
دانم که دگرازعشق با من سر و کاری نیست